معنی محل پیدایش

منشاء، سرآغاز، سرچشمه

منشا

بدا

اعتناست گویند به فلانی محل سگ نگذاشتم.

اعتناست، گویند به فلانی محل سگ نگذاشتم

پیدایش. [پ َ / پ ِ ی ِ] (اِمص) اسم از پیدا شدن. و از آن مشتقی نیست. اسم مصدر از پیدا شدن. عمل پیدا شدن. ظهور. تکون. تکوین. || سِفْر پیدایش، سِفْر تکوین. (تورات) «یعنی کتاب موجود شدن و یا خلقت ممکنات. نخستین کتابی است از کتب عهد عتیق و اسم عبری این کتاب بر شیث است یعنی در ابتدا و همان است اول لفظی که آن کتاب بدان شروع میشود...». (قاموس کتاب مقدس).

محل. [م ُ ح ُ] (ع اِ) جج ِ محاله. (منتهی الارب). رجوع به محاله شود.

آشکار شدن، پدیدار گشتن، پیدایی،
خلقت، هستی، وجود،

ظهور، پدیدار گشتن، خلقت، آفرینش. [خوانش: (پَ یِ) (اِمص.)]

احداث، ایجاد، بروز، پیدایی، تکون، تکوین، طلوع، ظهور، وقوع

بناء تحتی، ظهور، ولاده

پدیدار گشتن

Erscheinung, Geburt (f), Herkunft (f), Genesis [noun]

از آغاز پیدایش

اعتناست گویند به فلانی محل سگ نگذاشتم.

405